ultramarin marine translations

ultramarin.online
	omhoogkomen van (koud zee-)water		Wanneer de wind over het wateroppervlak waait, beweegt zich het water in de richting van de wind. Hierdoor ontstaat aan de loefzijde een stuwing van het water met gelijktijdige zinking van de thermokline (gebied van snel dalende temperatuur). Tot behoud van de vloeibare massa ontstaat een stroming over grond tegen de wind in, d.w.z. het lijzijde-oever, met gelijktijdige stijging van de thermokline. Daarom noemt men de lijzijde van het water in het Engels ook wel upwelling coast, de loefzijde downwelling (cascade) kust. In de oceanografie gebruikelijke aanduiding van het omhoogkomen van koud water uit de diepte aan de oppervlak, dat rijk is aan voedingsstoffen: grote gebieden waar het koud zeewater omhoogkomt liggen voor de westkust van de continenten (koude golfstromen: West-Afrika, Peru/Chili, Californië, etc.) De stromingen aan de oostelijke rand, richting evenaar krijgen door de passaatwinden een circulatie over dwars die zich hierboven beweegt en dit verschijnsel van omhoogkomend koud water creëren. Deze gebieden worden gekenmerkt door relatief lage watertemperaturen, een rijk levensvatbaar milieu en vaak voorkomende nevelen. De verticale stroomsnelheid bedraagt bij het omhoogkomen maar ca. 0,1% van de horizontale snelheid. Het omhoogkomen van koud zeewater komt verder ook voor op open zee in divergentiezones en bij tijden en minder sterk voor sommige kustgebieden. (z.o.)
	Auftrieb (des Tiefenwassers)		Durch den Wind über der Wasseroberfläche bewegt sich Wasser in die Windrichtung, wodurch auf der Luvseite ein Wasserstau mit gleichzeitiger Absenkung der Thermokline entsteht. Um die flüssige Masse zu erhalten, entsteht ein gegen den Wind, d.h. zum Leeufer gerichteter Strom am Grund des Gewässers bei gleichzeiger Anhebung der Thermokline. Deshalb bezeichnet man die Leeseite des Gewässers auch als Auftriebsküste, die Luvseite als kaskadenartige Küste. In der Ozeanographie gebräuchliche Bezeichnung für das Aufsteigen des kalten, nährstoffreichen Tiefenwassers an die Oberfläche: Ausgedehnte Auftriebsgebiete liegen vor den Westküsten der Kontinente (Westafrika, Peru/Chile, Kalifornien, usw.) Den äquatorwärts setzenden Ostrandströmungen (> allgemeine Zirkulation) wird durch den Passat eine Querzirkulation übergelagert, die die Auftriebserscheinung hervorruft. Auftriebsgebiete sind durch relativ niedrige Wassertemperaturen und eine reiche Lebensentwicklung sowie Nebelhäufigkeit gekennzeichnet. Die vertikale Stromgeschwindigkeit bei Auftrieb beträgt nur rd. 0,1% der horizontalen Stromgeschwindigkeit. Auftrieb kommt außerdem sowohl im offenen Seegebiet in Divergenzzonen als auch zeitweise und zum Teil weniger stark ausgeprägt an sonstigen Küsten vor (s.o.).
	upwelling		As the wind blows across the water surface, water is transported in the general direction of the wind. This produces a piling of water along the downwind shoreline and a depression in the thermocline (region of rapidly decreasing temperature). To conserve fluid mass, a general offshore flow along the bottom boundary is created. Correspondingly, on the upwind side of the basin, subjected to the strong influence of the wind, one would expect to have onshore flow along the bottom, offshore flow at the surface, and an elevation of the thermocline, or the accumulation of cold water near the coastal region. Hence, the upwind coast is referred to as an upwelling coast, and the downwind coast as a downwelling coast.
	remontées d'eaux froides