 |
Main-Donaukanaal | verbinding tussen Bamberg aan de
Main en Kelheim aan de Donau. Samen met de gekanaliseerde Main het vormt
de (Rijn-)-Main-Donau waterweg. Plannen om de Rijn met de Donau met elkaar
te verbinden bestonden al in de 8e eeuw onder Karel de Groot. Toen bouwde
men de zogenoemde Fossa Carolina tussen de Schwäbische Rezat, een
zijrivier van de Rednitz ofwel Main en de Altmühl, die uitmondt in
de Donau. Het project bleek echter te ambitieus en werd dus opgegeven. Bijna duizend jaar later begon Ludwig I van Beieren opnieuw om het werk te voltooien. Hij liet in de jaren 1836-1846 een kanaal bouwen tussen de plaatsen Bamberg en Kelheim. Omdat het het kanaal in the volgende decennia met de spoorweg concurreerde bleef het achter bij de verwachtingen. Na de tweede wereldoorlog was het kanaal ernstig beschadigd en de belangstelling zodanig gedaald dat het helemaal werd gesloten. Howel de plannen voor een nieuwe kanaal die aan de eisen van de moderne scheepvaart zal moeten voldoen, werden met de daling van het scheepsverkeer in de jaren zestig uitgesteld. Zij werden echter nooit helemaal begraven, maar de politieke omstandigheden waren niet bijzonder gunstig voor het project. Bovendien kwamen aanwoners en milieugroepen in verzet tegen het bouwen van dergelijke kunstwerken in hun omgeving en het opstuwen van het benedenste gedeelte van het Altmühltal. Nadat een gedeelte vanaf Bamberg tot Nuremberg werd voltooid om het gebied om Nuremberg aan het waterwegennet aan te sluiten, duurde het nog enkele jaren tot de deelstaat Beieren gesteund door een conservatieve regering in Bonn en de Europese Unie de overhand kreeg en het kanaal in de tachtiger jaren spoedig kon afwerken. Het eerste schip passeerde de 16 sluizen van het kanaal in 1992 op zijn weg van Rotterdam naar Constanta. Howel de hele afstand door schepen nauwelijks wordt afgelegd, is het traject toch van enige belangstelling voor het verkeer tussen de Noordzee-havens en bestemmingen in Oostenrijk en Hongarije. |
 |
|
 |
Main-Donau-Kanal | Verbindung zwischen dem Main bei Bamberg und
der Donau bei Kelheim. Der 171 km lange Kanal bildet zusammen mit dem
kanalisierten Main die Main-Donau-Großschiffahrtsstraße. Pläne
für die Verbindung, die über die Wasserscheide von Rhein und
Donau führt, gehen zurück bis ins 8. Jahrhundert, als man unter
Karl dem Großen mit dem Bau der Fossa Carolina begann. Das Projekt,
das die Altmühl mit der schwäbischen Rezat verbinden sollte,
war jedoch für die damaligen Verhältnisse zu anspruchsvoll und
wurde aufgegeben. Ludwig I. von Bayern nahm die Pläne wieder auf: In den Jahren 1836-46 entstand der Ludwig-Donau-Main-Kanal. Unter der Konkurrenz der Eisenbahn verlor der Kanal in den folgenden Jahrzehnten seine Bedeutung, um nach dem 2. Weltkrieg ganz aufgegeben zu werden. Zwar gab es der folgenden Zeit Bestrebungen,
einen neuen Kanal einzurichten, der den Anforderungen der Großschiffahrt
genügte, sie waren aber politisch umstritten. Die Krise der Binnenschiffahrt
in den siebziger Jahren und Einsprüche gegen das Planfeststellungsverfahren
taten ihr übriges dazu, daß die Verwirklichung des Projekts
sich immer wieder hinauszögerte. |
||
 |
Main-Danube canal | The canal connects the Main at Bamberg with the
Danube river at Kelheim over a distance of 171 kilometers. Plans to connect
the basins of the Rhine and the Danube go back at least to the 8th century
when under emperor Charles the Great the Fossa Carolina was dug.
The project turned out to be too ambitious for its time and had to be
abandonened. It was only under Ludwig I. of Bavaria that the idea was brought to life again. In the years 1836-1846 the Ludwig-Donau-Main canal was built. Suffering a heavy blow from the emergence of the railway the canal did not quite live up to its expectations. Over the following decennia it lost its importance. Heavily damaged during WWII it was finally closed for good in the 1950es. Although inland navigation was in a decline in the late 1960es plans for a new crossing of the Rhine-Danube watershed were shelved, but never really buried. At one time an alternative route from the upper Neckar and the Danube was discussed. When the Bavarian government finally decided for the Main-Donau crossing the project assessment procedures met heavy resistance from environment groups, who strongly opposed the flooding of the lower Altmühl valley. Having built a branch canal of sorts to connect the Nuremberg area to the German waterway network in the 1960es, Bavaria managed to complete the link between the Rhine and the Danube with the backing by the Federal government who brought continental European interests into play. In 1992 the first ship passed the 16 locks of the so-called 'Europe canal' on its way from Rotterdam to Constanta on the Black Sea. Although end-to-end voyages are infrequently made, the canal has become an important route from Dutch ports to Austrian and Hungarian destinations. |
||
 |
canal du Main au Danube |
 |
||
 |